تاریخچه کمربند هنرهای رزمی

تاریخچه کمربند هنرهای رزمی

بر اساس تحقیقات فروشگاه اینترنتی رزمی تک رزم، مشهورترین تئوری درباره منشا اصلی سیستم رنگ بندی کمربند ها در هنرهای رزمی را پدر جودو “جیگورو کانو” مطرح کرده است. جینورو کانو برای اولین بار در دهه 1880 برای معرفی رنگ بندی بر مبنای دان از کمربند مشکی استفاده کرد. قبل از وی، استاد کریو ژاپنی اقدام به ارائه گواهینامه هنرهای رزمی کرده بود. در ابتدا از واید اوبی “Wide Obi” استفاده کرد و هنگامی هنرجویان در کیمونو در حال تمرین بودند، تنها اوبی سفید و مشکی مورد استفاده قرار می گرفت.

در اوایل صده 1900 جودوگی که یک سیستم رنگ بندی کمربند برای نشان دادن درجه هنرجویان بود معرفی گردید. سایر سبک های رزمی ترکیباتی از این سیستم را به کار گرفتند و درجه ها را مشخص کردند. این سبک درجه بندی در سبک های رزمی غیر از شرق زیاد به کار گرفته نشد با اینکه در برنامه های رزمی نیروهای دریایی غرب به کار گرفته شده بود.

رنگ ها و رتبه بندی ها در بین هنرهای رزمی با یکدیگر برابر نیستند. در برخی کمربند مشکی بعد از سه سال تمرین اعطا می شود در حالیکه در برخی دیگر بعد از ده سال شاید هنرجو بتواند به آن دست یابد. برخی از کلاس های هنرهای رزمی از طرح ها و نوشته های دوخته شده بر روی کمربند مشکی برای نشان دادن رنگ ها و درجات مختلف استفاده می کنند، به طور مثال تکواندو ربای دان یک، دو و سه از این سیستم استفاده کرده است. در هنر های رزمی ژاپنی یکی دیگر از سیستم های تقسیم بندی کمربند سیام به نام دان مطرح می شود که به شکل خطوط روی کمربند مشکی دوخته می شوند. یودانشا “به کسی که درجه دان را در اختیار دارد” اغلب برای کسانی مطرح می شود که درجه کمربند سیاه را در اختیار دارند. کمربند مشکی، مشکی باقی می ماند ولی خطوط و افزایش خطوط بر روی آن نشان از ارجحیت و بالا بودن درجه فرد دارد. این در حالیست که برخی از هنرهای رزمی، دان های بالاتر رنگ کمربند نیز تغییر می کند.در جودو و برخی از فرم های کاراته، دان های ششم کمربند قرمز و سفید می بندند. کمربند قرمز و سفید اغلب در مناسبت های تشریفاتی به کار می روند و کمربند مشکی بیشتر حین تمرینات بسته می شود. در برخی آموزشگاه ها، کمربند قرمز را در دان 9 یا 10 به فرد اعطا می کنند و در برخی از کلاس های جوجیتسو، رنگ شیهان و بالاتر از آن کمربند بنفش به تن می کنند.

امروزه هر کسی که آشنا با هنرهای رزمی می باشد به اهمیت وارزش و مفهوم کمربند ها آشنا است و می داند که رنگ آنها , نشان دهنده مفهومی می باشد. اولین مفهوم آن در رنگ ظاهرش است. در گذشته فقط از سه رنگ سفید ، قهوه ای و مشکی استفاده شده است. وقتی کسی تازه هنرهای رزمی را شروع می کرد کمربند عادی لباس که در آن زمان معمول بوده، بعد از مدت ها تمرینات سخت رنگ آن به تدریج در اثر کثیف شدن به رنگ قهوه ای و بعد از سال ها به رنگ تقریبا مشکی در می آمده است. بنابراین کمربند سیاه, بدین معنی است که شخصی با سعی و کوشش زیاد به مدت چند سال در یک رشته رزمی, آموزش دیده باشد.

در گذشته یک رزم کار در اثر مبارزه مداوم و تمرینات بسیار سخت و ریخته شدن خون بر روی کمربندش رنگ آن از سفید به قرمز و یا قهوه ای و مشکی متمایل می شده است. بعد از سال ها تمرین کمربند شخص رزمی کار, سفید همراه با لکه های قرمز, بوده است. سیستم حاضر مربوط به رنگ های ویژه کمربند برای درجات مختلف برگرفته از تمرینات راهبان بودایی است. رنگ کمربند هنر های رزمی از روشن ترین رنگ به سمت تیره ترین رنگ می رود. معمولا سفید اولین رنگ کمربند کاراته است و رنگ ها در نهایت به رنگ های قرمز یا سیاه ختم می شوند.

رده بندی رنگ های کاراته به ترتیب شامل رنگ های سفید، زرد، نارنجی، سبز، آبی، بنفش، قهوه ای و سیاه است. در تکواندو ترتیب رنگ ها به صورت سفید، زرد، سبز، آبی ، قرمز و سیاه است. رنگ کمربند بزرگسالان در رشته ی جوجیتسوی برزیلی به صورت سفید، آبی، بنفش، قهوه ای ، سیاه و قرمز است. ترتیب رنگ کمربند کودکان در رشته ی جوجیتسوی برزیلی به صورت سفید، زرد، نارنجی و سبز می باشد. هیچ یک از سازمان های هنرهای رزمی بر اساس رنگ کمربندهای کاراته ی سنتی عمل نمی کنند.

در کیوکوشین پایین تر از کمربند سیاه درجاتی که وجود دارد” کی یو”  نامیده می شود که معمولا بجز رنگ سیاه رنگ های مختلف برای هر درجه کیو وجود دارد که به قوانین مدرسه و موقعیت جغرافیایی بستگی دارد. درجه کیو نشان ارشدیت بین دو کمربند می باشد. با گسترش سبک های کیوکوشین کاراته وجود کمربندهای سیاه با دان های بالا در بیشتر کلاس های کاراته از نشان کیو ارشدیت (معمولا با رنگ خط سیاه روی کمربندهای رنگی نصب ) کمتر استفاده می شود. در صورتی که سال های پیش با وجود تعداد معدودی کمربند سیاه کیوکوشین کاراته ایران درجه کیو بین دو کمربند بسیار ارزشمند بود. رده بندی رنگ های کیوکوشین به ترتیب شامل رنگ های سفید، آبی، زرد، سبز، قهوه ای و سیاه است.

در بسیاری از هنرهای رزمی چینی از آن کمربندها برای نشان دادن مقام استفاده می شود البته احتمال استفاده نکردن از آن ها هم وجود دارد. رنگ کمربندها در انجمن MCMAP به ترتیب به صورت رنگ های برنزه، خاکستری، سبز، قهوه ای و سیاه است. انجمن تکواندوی آمریکا  (ATA) تقریبا از همان رنگ ها استفاده می کند ولی ترتیب آن ها فرق می کند. ترتیب رنگ ها به صورت سفید، نارنجی، زرد، سبز، بنفش، آبی، قهوه ای، قرمز، ترکیب سیاه – قرمز و سیاه می باشد.

در بسیاری از هنرهای رزمی ترکیبی به جای استفاده از کمربندهای سنتی از مچ بندها و زانوبندهای رنگی استفاده می کنند. معمولا هنرجویان با دریافت رنگ های متعدد کمربند، به یک رتبه ی عددی هم در آن ها نائل می شوند. آن عددها بخشی از سیستم رتبه بندی عددی هستند. آن سیستم ها پرکاربرد هستند چون از آن ها برای رتبه بندی درجه های پیشرفته تر هر یک از رنگ ها استفاده می شود. سیستم های رتبه بندی عددی Kyu ، Dan و Gup هستند. اولویت عددها در باشگاه ها فرق می کند. برای رنگ های مختلف از سیستم های Gup و Kyu استفاده می کنند.