رازهای پنهان تاریخ هنرهای رزمی Rate this post اکنون که شاخه های زیادی از هنرهای رزمی دنیا را فرا گرفته و علاقه مندان این هنرها از طریق فیلمها و رسانهها هر یک به شاخه ای از هنرها علاقه مند شدهاند هنوز به چند سال مهم درباره تاریخ این هنرها و چگونگی پیدایش مکاتب و آیینهای جوان مردی از دل این هنرها و همچنین موطن آنها پاسخ دقیق داده نشده است . الف) کسانیکه از این حقایق باخبرند بسیار انگشت شمارند و تازه آن عده ی کم هم در سکوتی طولانی به سر میبرند و منشأ اصلی هنرهای رزمی ، چینیها نبوده اند بلکه این هنرها بین ایرانیان و تورانیان بوده است . قدیمیترین استاد تاریخی هنرهای رزمی ، مربوط به تصاویر برجسته سنگی متعلق به «۵۰۰۰» سال پیش است که در منطقه بابل کشف شده و در واقع همان ایران قدیم است . توران همان سرزمین ترکستان است که در زمان حکومت فریدون بر ایران ، یکی از پسران او به نام تور متولی آن بود و به همین دلیل نام آن را توران نهادند . منشاء هنرهای رزمی کنونی در واقع همین ترکها بودهاند که ظاهراً بعد از اسلام زمانی که این سرزمین را اویغورستان مینامیدند و پس از تصرف سرزمین چین که اویغورها «۲۰۰» سال حاکمان مطلق آن شدند ، این هنرها در این سرمزنی توسعه یافت و بیشتر ، مرکز گسترش آن را شهر «شانگ سی» در استان «هبی» البته با اسامی کنونی آن میدانند . این استان همسایه ی استان چینی و بودائی نشین «هنان» میباشد که معبد شائولین در آن است و به غلط به دلیل آنکه حکومت کنونی چین بودائیست آن را منشأ هنرهای رزمی به دنیا معرفی کرده اند که این یک دروغ تاریخی است . ب) ترکستان یا توران سرزمینی پهنآور در شمال چین است که از یک سو همسایهی ایران و از سوی دیگر همسایگی چین را دار است و ساکنان آن قبایلی ترک زبان بودهاند که ترکهای دیگر نقاط یا از نوادگان آنها هستند یا توسط آنها ترک زبان شدهاند . ج) این سرزمین منشأ و محل اسکان چندین قبیله از جمله : اویغورها ، ختاها ، اقوزها و ترکمنها می باشد که بعضی از این اقوام اکنون صاحب سرزمینی مستقل هستند از جمله قرقیزها . این سرزمین قریب به ۵۰ سال است که طی انقلاب مائویی کموئیستی و جریان استحالهی فرهنگی مائو از قصد به دلایل بسیار از صفحه روزگار محو شده و نام آن به ایالت «سین کیانک» تغییر نام داده است و اهالی آن وادار شده اند به جای زبان ترکی حتی الامکان به چینی تکلم کنند . این ترکها که ریشه و حقیقت اکثر – ترکهای آسیای میانه می باشند ، انسانهایی نگاورو دلیر بودهاند که سالهای متمادی از چین تا آسیای صغیر عرصه ی تاخت و تاز آنها بوده است و حکومت ایران و چین نیز سالها در دست همین اقوام بوده یعنی سلجوقیان ، تیموریان و غزنویان . د) شباهت ظاهری ترکها ، مغولها ، چینیها و منچوها سبب شده است که مردم دنیا در تشخیص به اشتباه بیفتند و استحاله فرهنگی کمونیستها و دستکاری تاریخی آنها و در ضمن سست عنصری برخی . تاریخ نویسان چینی سبب شده که دورههای حکومتی این اقوام در چین جزو سلسلههای حکومتی چین حساب شود . اما اگر کمی دقت شود ترکها از نظر جسمانی بسیار با چینیها متفاوتاند و دارای بدنهای تنومند و قوی میباشند که واژهی «یغور» که در واقع از کلمهی «اویغور» گرفته شده دلیل بر همین مدعاست . ه) پس از اسلام تقریباً همه ی این اقوام ترک به علل مختلف و از جمله آنکه همیشه تحت تأثیر فرهنگ ایرانی بوده اند و دیگر آنکه روح سلحشوری و جهاد را در اسلام می دیدند به اسلام گرویدند و در میان چینیها به «هوئی»ها و اقوام ، «هو» شهرت یافتند . و) چینیها در جست وجوی معنای کلمهی «لگویش» که کلمه ترکی با معنایی بسیار عمیق است و ریشه در فرهنگ رزمی اسلامی ترکها دارد کلمه باستانی «کونگفو» را به کار بردند که در حقیقت به معنی عام «حکمت» است و قبل از ظهور و بروز هنر رزمی در بین آنها به حکما اطلاق می شد و هیچ ربطی به رزمی نداشت از جمله حکیم معروف «کونگ فو تزو» یا استاد کونگ فو که به یونانی «کونفوسیوس» اطلاق میشود و اساساً رزمی کار نبوده است . ز) کلمه «ووشو» ابتدا به ساکن لکواوشو «یاکیوشو» بوده است که به معنی هنر ملی است و برگرفته از اپرای چینی و همان آکروبات چینی است و کلمه «وو» «در چینی به معنی «من» است نه رزم ریشه ی اصلی آن از ترکها به چینیها منتقل شده ، آن هم به صورت محدود ، کلمه ی «وور» در ترکی است به معنی «بزن» و «ووروش» به معنی «زدن» که چون چینیها مخرج را ندارند و نمیتوانند «ر» را تلفظ کنند میگویند «ووئوش» که بعداً به «ووشو» تبدیل شد . نتیجه آنکه هنرهای رزمی که اکنون به کونگ فو چینی یا بوکس چینی یا ووشو مشهور شدهاند در واقع در بین ترکهای ترکستان است که اکنون بیشتر آنها مسلمانند و به قوم «هویی» یا «هود» مشهور میباشند که «وانگ یو» و «کارتر وانگ» و حتی «بروس لی» یا کارگردانی مانند آنگ لی «که فیلم عظیمی مثل» ببر خیزان ، اژدهای پنهان را ساخته و حتی بیشتر قهرمانان آن فیلم از این طایفهاند ، و اگر کسی بخواهد حقیت آن را اخذ کند باید به نزد اساتیدی که در بین این قوم هستند برود که بسیار در آموزش رازدار و مخفیکارند و اصلاً اسار رزمی نزد آنها بوده است نه بین چینیها ، حتی تعصب ملی هم بین اینها بوده نه چینیها که اکنون مردم دنیا همه ی آنها را چینی خطاب میکند در حالی که هم به ترک بودنشان تعصب دارند وهم به مسلمان بودنشان . پس فلسفه ی هنرهای رزمی نه به تاتوئیسم ربط دارد و نه به ذهن ، بلکه ادیان سعی در خوراندن دین خود که در بسیاری مواقع اقتباس شده ی ناقصی از اسلام می باشد ، به هنرهای رزمی نمودهاند . این هنرها توسط ترکها به چین و ژاپن و از طریق منچوری به کره رفته است و به ووشو ، کاراته و تکواندو تبدیل شده است . اما توسط چه کسی و چرا این بلبشوی تاریخی دامن زده شد؟ باید گفت توسط یکی از بزرگ ترین هنرمندان رزمی صد سال اخیر جناب «وانگ ژی پینگ» که ترک بوده و در حقیقت بنیاد فدراسیون چین را او نهاده است و در اصل نامش «نورالدین محمد» بوده است ، استاد مسلمان اهل ارومچی که با همراه شدن با مائو و کفایت کردن به یک سبک از سبکهای رزمی به نام مسلمانان به زغم بسیاری از ترکها خیانت بزرگی در حق این قوم کرد که البته نمیتوان یک طرفه قضاوت کرد ، شاید هدف او در امان ماندن و بهرهمند شدن اقوام «هویی» از حمایتهای جمهوری خلق چین و یاجاد جبههی واحد در مقابل امیرپالیسم بوده است . خانوادههای چینی که فامیلیهای «لو لی ، وانگ» دارند ترک تبارند . منبع : مجله الکترونیکی ویستا برچسبها:هنرهای رزمی تک رزم ۹ اسفند ۱۳۹۴ دانستنی های ورزشی مقالات ورزش و سلامت 706 بازدید