معرفی سبک های هنرهای رزمی

معرفی سبک های هنرهای رزمی

بر اساس تحقیقات فروشگاه اینترنتی رزمی تک رزم، هنرهای رزمی شامل طیف گسترده ای از سبک هایی مانند کاراته ، کونگفو ، جوجیتسو ، کاپوئرا ، کالی فیلیپینی ، باندو ، ساواته ، کندو بسیاری دیگر است. در واقع امروز صدها نوع سبک هنرهای رزمی وجود دارد. صرفنظر از سبک های آن، بطور کلی هنرهای رزمی به 4 دسته تقسیم می شوند:

• هنرهای رزمی سنتی
• هنرهای رزمی مدرن / اکتشافی
• هنرهای رزمی مبارزه برای ورزش
• هنرهای رزمی مبتنی بر واقعیت

اکنون به طور مختصر به معرفی هر کدام از این 4 بخش خواهیم پرداخت.

هنرهای رزمی سنتی

هنرهای رزمی سنتی بصورت خالص و دست نخورده تمرین می شوند. هنرهای رزمی سنتی یا کلاسیک دقیقا همان شیوه ای را که صدها سال پیش انجام می دادند تمرین می کردند. در هنرهای رزمی سنتی، تغیر یا اصلاح تکنیک ها نوعی بدعتکاری به نظر می رسد و تقریبا کاری غیرممکن یا بسیار دشوار است. به عنوان مثال، شوتوکان کاراته مرسوم که هنوز تمرین می شود شکل خاص و بدون تغییر تکنیک ها مانند گذشته باقی مانده است به همین دلیل بسیاری از افراد از آن به عنوان یکی از هنرهای رزمی سنتی نام می برند.

هنرهای رزمی مدرن / اکتشافی

هنرهای رزمی مدرن به هنرهای رزمی گفته می شوند که بروزآوری شده و یا با دیگر هنرهای رزمی ادغام شده اند. این هنرهای رزمی غیر سنتی ترکیبی از انواع مختلف هنرهای رزمی هستند. برخلاف هنرهای رزمی سنتی، هنرهای رزمی مدرن تکامل یافته و یا به روش های متداول الگوهایی به آنها اضافه شده اند. در این نوع از هنرهای رزمی بسیاری از تکنیک ها و حرکات سنتی برای رفع نیازهای خاص نوآوران اصلاح و یا حذف شده اند. جیت کان دوی بروس لی نمونه خاصی از یک هنر رزمی است که با بهره گیری از ادغام سبک ها پدید آمده است.

هنرهای رزمی مبارزه ای ورزشی

هنرهای رزمی مبارزه ای ورزشی یا هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) نوعی از هنرهای رزمی مدرن هستند که بطور خاص برای مسابقات ورزشی طراحی شده اند. هر سبک از هنرهای رزمی شامل تکنیک های قابل توجه تهاجمی از انواع مختلف سبک های رزمی مانند بوکس، جوجیتسو، کشتی، جودو، بوکس تایلندی، کاراته و غیره می باشد.

هنرهای رزمی مبتنی بر واقعیت

هنرهای رزمی که منحصرا به سناریوهای دفاع شخصی در دنیای واقعی متمرکز و بر اساس واقعیت درنظر گرفته شده اند هنرهای رزمی مبتنی بر واقعیت گفته می شوند. در هر سیستم دفاع شخصی مبتنی بر واقعیت، تکنیک های مبارزه در خیابان را به برنامه آموزشی خود اضافه می کنند.

هنرهای رزمی با سلاح و بدون سلاح

هنرهای رزمی را می توان به دو دسته سیستم مسلح و غیر مسلح طبقه بندی کرد. هنرهای رزمی مسلحانه سیستم های مبتنی بر سلاح هستند که هنرجویان در استفاده از سلاح های دستی مختلف مانند شمشیر، چوب، چاقو، نانچیکو، باتوم و غیره آموزش می بینند. هنرهای رزمی مسلح شامل سبک هایی مانند کنودو، کنجوتسو، کیودو، آرنیس و سیلات. برخی از هنرهای رزمی مسلح به چندین سیستم سلاح مختلف مانند مبارزه با چاقو، مبارزه با چوب و مبارزه با شمشیر آموزش خواهند داد.
هنرهای رزمی بدون سلاح سیستم هایی هستند که بطور انحصاری بر روی تکنیک های قابل توجه یا چابک تمرکز می کنند. هنرهای رزمی غیر مسلح را می توان به دو سبک برجسته تهاجمی یا ترکیبی دسته بندی کرد. هنرهای رزمی قابل توجه به شدت لگد، مشت و ضربات منحصربه فرد شناخته شده و به عنوان نقطه فشار در مبارزه مورد استفاده قرار می گیرند. ازجمله هنرهای رزمی بدون سلاح می توان به موی تای، کاراته، وینگ چون کونگ فو، کیک بوکسینگ و بوکس اشاره کرد.