کیک بوکس و موی تای

کیک بوکس یا کیک بوکسینگ Kickboxing یک ورزش مبارزه‌ای ایستاده با محوریت مشت و لگدزدن است. این رشته ورزشی یک هنر رزمی ترکیبی است که درواقع از ترکیب کاراته و بوکس ایجاد شده و نام یک سبک خاص نیست، بلکه شامل تمام سبک‌های رینگی با ضربات ترکیبی دست‌وپا می‌شود. این ورزش در دفاع شخصی و آمادگی جسمانی هم تمرین می‌شود.

شکل اولیه کیک بوکسینگ ریشه در ورزش رزمی موی تای دارد. اولین‌بار تاتسو یامادا Tatsuo Yamada کاراته‏کا ژاپنی روشی ترکیب از کاراته و موی تای ایجاد کرد که مبنای کیک بوکسینگ شد و کمتر از یک دهه بعد رقابت‌های کیک بوکسینگ در شهر اوساکا ژاپن انجام شد. شیوه‌های مبارزاتی فول کنتاکت Full Contact، سمی کنتاکت Semi Contact، لایت کنتاکت Light Contact و لوکیک Low Kick اصلی‌ترین روش‌هایی هستند که یک کیک بوکسور می‌تواند در آنها به تبحر لازم رسیده و هم‌زمان بتواند در سیستم‌های مختلف رینگی و غیر رینگی در مسابقات مربوطه شرکت کند.

در کشورهای مختلف دنیا، کیک بوکسینگ به اشکال مختلف وجود داشته است:

• کیک بوکسینگ هندی (آدی تادا Adi thada):در این نوع کیک بوکسینگ ضربات آرنج و زانو و استفاده از سر نیز مجاز است.
• کیک بوکسینگ برمه‌ای (لت وی Lath wei):در این نوع از کیک بوکس، تمام نقاط بدن درگیر هستند.
• کیک بوکسینگ تایلندی (موی تای): نوعی دفاع شخصی سنتی که امروزه در جهان شهرت یافته و ضربات آرنج و زانو در آن کاربرد زیادی دارد.
• کیک بوکسینگ فرانسوی (ساواته Savate): در مبارزات آن از کفش نیز استفاده می‌کنند.
• کیک بوکسینگ چینی (ووشو ساندا): کامل‌ترین نوع کیک بوکسینگ که در آن علاوه بر ضربات دست‌وپا تمام فنون کشتی و دفاع شخصی نیز وجود دارد.
• کیک بوکسینگ فیلیپینی yaw yan: به معنی رقص مرگ است و شباهت زیادی به موی تای دارد.

مجموعه قوانین

کیک بوکسینگ قوانین متفاوتی دارد. به‌عنوان‌مثال کیک بوکسینگ آمریکایی و کاراته فول کانتکت آمریکایی ضربات را به مشت و لگد بلند با سر پا محدود می‌کند در حالی که برخی هنرهای رزمی دیگر در کیک بوکسینگ اجازه استفاده از لگد با پایین پا و حتی زانو، آرنج و قلاب کردن را نیز می‌دهند. در دو دهه اول قرن 21 لیگ‌های جهانی مانند گلوری Glory، قهرمانی وان One Championship و کیک بوکسینگ بلاتور Bellator Kickboxing مجموعه قوانین یکپارچه K1 را تعیین کردند که در آن استفاده از ضربات زانو و بغل کردن به‌علاوه ضربات پا و دست مجاز است.

بر رقابت‌های کیک بوکسینگ تنها یک سازمان واحد نظارت و قانون‌گذاری انجام نمی دهد. برخی سازمان‌های بین‌المللی ناظر بر بازی‌های کیک بوکسینگ عبارت‌اند از کمیته جهانی کیک بوکسینگ واکو WAKO، انجمن جهانی کیک بوکسینگ، کمیته جهانی ورزش کاراته، فدراسیون بین‌المللی کیک بوکسینگ و شبکه جهانی کیک بوکسینگ. جام جهانی مختص به ورزش کیک بوکسینگ وجود ندارد و مسابقات متناسب با اینکه تحت نظارت چه سازمانی انجام شوند، قوانین متفاوتی خواهند داشت، مثل اجازه استفاده از زانو یا بغل کردن حریف. کمربندهای کیک بوکسینگ به‌صورت فدراسیونی به‌این‌ترتیب می‌باشد: سفید، زرد، نارنجی، سبز، آبی، قهوه‌ای، مشکی دان ۱ الی دان ۹، کمربند فایتری.

با اینکه ورزش کیک بوکسینگ تمام عضلات بدن را تحت‌فشار قرار می‌دهد، اما پیشنهاد می‌شود که روزهای تعطیل خود را به تمرینات کاردیو اختصاص دهید. داشتن یک سیستم قلبی و عروقی قوی برای موفقیت در هر ورزش رزمی مهم است. می‌توانید به دویدن یا انجام تمرینات اینتروال بپردازید.

لباس کیک بوکس

لباس کیک بوکسینگ kick-boxing-dress شامل پیراهن رکابی کیک بوکس به‌گونه‌ای که سینه و پشت را کاملاً” بپوشاند و شلوار کوتاه مخصوص کیک بوکس که تا وسط ران ارتفاع دارد می‌باشد. چون بیشتر تمرکز ضربات در کیک بوکس روی ضربات پا می‌باشد به همین خاطر شورت‌هایی که در این رشته استفاده می‌شود از شورت‌های بوکس کوتاه‌تر بوده تا ورزشکار بتواند ضربات پا را به‌راحتی اجرا کند.

موی تای Muay Thai یا بوکس تایلندی Thai Boxing

«موی تای» Muay Thai یکی از کارآمدترین هنرهای رزمی و دفاع شخصی است که در آن ترکیبی از فنون مشت، آرنج، بازو و پا به شکل تخصصی برای حمله و دفاع استفاده می‌شود. موی تای یا به بیانی دیگر «بوکس تایلندی» که در زبان انگلیسی تای بوکسینگ نامیده می‌شود، هنری رزمی و ملی کشور تایلند است و به‌عنوان بخش ضروری فرهنگ مردم تایلند از دوران کهن برجای‌مانده است و قدمت آن با تاریخچه مردم «تای» آمیخته شده است. درگذشته مردم تایلند هنگام نبرد با کشورهای دیگر جهت تقویت روحیه نیروهای خود دعاهای خاصی می‌خواندند و به جز شلوار و پیراهن سنتی از پارچه و کمربندهای مخصوص به‌عنوان محافظ استفاده می‌کردند. این هنر رزمی با بوکس متفاوت است زیرا در آن پاها، آرنج‌ها، زانوان و همچنین ضربات مشت به یک اندازه به کار می‌روند؛ بنابراین آن را می‌توان به‌نوعی یک هنر رزمی آزاد به شمار آورد. در یک رقابت تای بوکسینگ، پنج راند سه‌دقیقه‌ای وجود دارد که بین هرکدام از آنها دو دقیقه استراحت گذاشته می‌شود.

لباس موی تای

پوشش ورزشکاران در این رشته باتوجه‌به تنوع ضربات مختلف دست‌وپا معمولاً” به‌صورت شرت و تی‌شرت می‌باشد. تی‌شرت‌های اصلی موی تای معمولاً تولید کشور تایلند بوده و از جنس کتان می‌باشد. موی تای دارای 15 خان یا بازوبند است که در هر خان، بازوبند با یک رنگ خاص استفاده می‌شود. خان‌های موی تای به‌این‌ترتیب می‌باشد: خان یک: بازوبند سفید، خان دو: بازوبند زرد، خان سه: بازوبند زرد و سفید، خان چهار: بازوبند سبز، خان پنج: بازوبند سبز و سفید، خان شش: سربند و بازوبند آبی، خان هفت: سربند و بازوبند آبی و سفید، خان هشت: سربند و بازوبند قهوه‌ای، خان نه: سربند و بازوبند قهوه‌ای و سفید، خان ده: سربند و بازوبند قرمز، خان یازده: سربند و بازوبند قرمز و سفید، خان دوازده: سربند و بازوبند قرمز و زرد، خان سیزده: سربند و بازوبند قرمز و نقره‌ای، خان چهارده: سربند و بازوبند نقره‌ای، خان پانزده: سربند و بازوبند طلایی.